Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
yüngülvari — sif. 1. Bir qədər yüngül. Əl çamadanı boyda, yüngülvari bağlını əlimə aldım. M. C.. 2. Çətin olmayan, çox mürəkkəb olmayan, çox zəhmət, bilik, bacarıq tələb etməyən; asantəhər. Yüngülvari bir iş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dalamırt — (Qazax, Şərur) 1. gəlir, qazanc (Qazax). – Yay ayları dalamırt aylarıdı 2. məhsul yığımı (Şərur). – Ay Sönqulu kişi, dalamırt vaxdı gəlif çatıfdı ◊ Dalamırt eləməx’ (Gədəbəy, Mingəçevir) 1. azca yemək, yüngülvari nahar etmək (Mingəçevir). – Yaman … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dalamırtdanax — (Çənbərək) azca yemək, yüngülvari nahar etmək. – Savax tezdənnən dalamırtdandım deyin büyün ajmadım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əvgələməg — I (Biləsuvar) ovmaq, masaj etmək. – Boynumu bir az əvgələ, yaman ağrıyır II (Biləsuvar) yüngülvari yumaq. – Mənim o köynəyimi əvgələ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şampır — I (Goranboy) qoyun əti və içalatdan öz yağında bişirilən xörək adı. – Kələ pırnan şampır ikisi bir şeydi ◊ Şampır eləməx’ (Mingəçevir) – yüngülvarı yemək, qəlyanaltı eləmək II (Çənbərək) yaş, nəm. – Yağışdan paltarımız şampırdı ◊ Şampır eləməx’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şəng — (Culfa, Meğri) yüngülvarı yük. – Bizzər atın üstünə qoyulan yüngül yükə şəng deyərıx (Culfa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tavlamax — (Cəbrayıl, Şərur) yüngülvari qovurmaq. – Bu əti apar tavla (Şərur) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toylamax — I (Qazax, Şəmkir, Tovuz) eşmək, burmaq. – Bir bu ipi tut, toyluyax (Qazax) II (Qazax, Şəmkir, Tovuz) azacıq qovurmaq; yüngülvarı qovurmaq. – Əti biraz toyla, yoxsa qalıf xarav olar (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ala-qolay — z. Ala babat, yüngülvari, azca. Bu ala öküzə bir tay tapsaydıq, . . işimiz bir ala qolay babatlaşardı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlı — sif. 1. İp, zəncir və s. ilə bağlanmış, rəbt edilmiş, bənd edilmiş. – Bağlı aslana dovşanlar da hücum edər. (Ata. sözü). // Məc. mənada. <Həsənin> Dilaraya olan sevgisi həmişə bir əbədilik, daimilik hissi ilə bağlı idi. M. İ.. // Sarınmış,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
